Είναι το Helsinki η τέλεια πόλη για να ζεις; (Video)
Ελσίνκι: Είναι η τέλεια πόλη;
Οι αγορές, θυμίζουν κάτι από ψαροχώρια
Το 2011, το περιοδικό «Monocle» όρισε το Ελσίνκι ως την καλύτερη πόλη για να ζεις – και δεν είναι το μόνο.
Σε μια επίσκεψή μου προσπάθησα να διερευνήσω αυτή την «τελειότητα» της πόλης.
Περπάτησα σε πολλούς δρόμους και συνειδητοποίησα την ευκολία να μεταφέρεσαι, μέσω των μεγάλων πεζοδρομίων, από το ένα σημείο της πόλης στο άλλο.
Επισκέφθηκα όλα τα μουσεία, το Φινλανδικό, της Πόλεως του Ελσίνκι, τα διάφορα μουσεία τέχνης – ένιωσα κάπως ελάσσονα τη φινλανδική τέχνη και ιστορία.
Οι αγορές, από τη μεριά τους, θυμίζουν κάτι από ψαροχώρια, μόνο που τα κτίρια που τις φιλοξενούν φέρνουν στον νου την ωραιότερη παράδοση της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής.
Τα μαγαζιά της πόλης, όπως και τα μπαρ ή τα εστιατόρια, δεν ξεχωρίζουν από εκείνα της υπόλοιπης Ευρώπης, με τη διαφορά ότι απέξω τo σκηνικό όσων είχαν πιει «τα πάντα» ήταν θλιβερό – αλλά μ’ εκείνη τη θλίψη του ευρωπαϊκού Βορρά, όπου η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα και η μέρα με μέρα, κάτι που ίσως δικαιολογεί πολλά.
Μπήκα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, έφτασα στις γύρω συνοικίες, στον ευρύτερο μητροπολιτικό δήμο – ναι, το Ελσίνκι, εν προκειμένω, αξίζει τη θέση του στις περίφημες λίστες.
Η Σουομενλίνα, το νησάκι, αλλοτινό φρούριο και προπύργιο της πόλης, είναι ένας κρανίου τόπος, όπου νομίζεις ότι από κάποια γωνιά θα πεταχτεί κάποιος πολεμιστής με την πανοπλία του. Συνομιλώντας με Φινλανδούς, όντας φιλοξενούμενός τους, αλλά και μετανάστες, προσπάθησα να εντοπίσω αυτό το ιδανικό ζην της φινλανδικής πρωτεύουσας. Δεν το βρήκα – ή, καλύτερα, δεν μου έφτασε. Οι ιδανικές πόλεις πρέπει να εμπνέουν. Δεν αρκεί η ευκολία τού να ζεις και να αντεπεξέρχεσαι στις υποχρεώσεις της ημέρας.
Το Ελσίνκι, νομίζω, δεν σου επιτρέπει την εμπειρία – να χτίσεις τη δική σου αφήγηση, έστω και για όσο κρατά ένα ταξίδι. Η φινλανδική πρωτεύουσα είναι, ίσως, τόσο τέλεια, που δεν σου αφήνει περιθώρια να δημιουργήσεις μια φωλιά με τις ατέλειές σου και να τις εντάξεις, όπως μπορείς, στην πόλη. Ποιος ξέρει...
ΠΗΓΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘΗΝΑΚΗΣ {Κ}
Οι αγορές, θυμίζουν κάτι από ψαροχώρια
Το 2011, το περιοδικό «Monocle» όρισε το Ελσίνκι ως την καλύτερη πόλη για να ζεις – και δεν είναι το μόνο.
Σε μια επίσκεψή μου προσπάθησα να διερευνήσω αυτή την «τελειότητα» της πόλης.
Περπάτησα σε πολλούς δρόμους και συνειδητοποίησα την ευκολία να μεταφέρεσαι, μέσω των μεγάλων πεζοδρομίων, από το ένα σημείο της πόλης στο άλλο.
Επισκέφθηκα όλα τα μουσεία, το Φινλανδικό, της Πόλεως του Ελσίνκι, τα διάφορα μουσεία τέχνης – ένιωσα κάπως ελάσσονα τη φινλανδική τέχνη και ιστορία.
Οι αγορές, από τη μεριά τους, θυμίζουν κάτι από ψαροχώρια, μόνο που τα κτίρια που τις φιλοξενούν φέρνουν στον νου την ωραιότερη παράδοση της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής.
Μπήκα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, έφτασα στις γύρω συνοικίες, στον ευρύτερο μητροπολιτικό δήμο – ναι, το Ελσίνκι, εν προκειμένω, αξίζει τη θέση του στις περίφημες λίστες.
Η Σουομενλίνα, το νησάκι, αλλοτινό φρούριο και προπύργιο της πόλης, είναι ένας κρανίου τόπος, όπου νομίζεις ότι από κάποια γωνιά θα πεταχτεί κάποιος πολεμιστής με την πανοπλία του. Συνομιλώντας με Φινλανδούς, όντας φιλοξενούμενός τους, αλλά και μετανάστες, προσπάθησα να εντοπίσω αυτό το ιδανικό ζην της φινλανδικής πρωτεύουσας. Δεν το βρήκα – ή, καλύτερα, δεν μου έφτασε. Οι ιδανικές πόλεις πρέπει να εμπνέουν. Δεν αρκεί η ευκολία τού να ζεις και να αντεπεξέρχεσαι στις υποχρεώσεις της ημέρας.
Το Ελσίνκι, νομίζω, δεν σου επιτρέπει την εμπειρία – να χτίσεις τη δική σου αφήγηση, έστω και για όσο κρατά ένα ταξίδι. Η φινλανδική πρωτεύουσα είναι, ίσως, τόσο τέλεια, που δεν σου αφήνει περιθώρια να δημιουργήσεις μια φωλιά με τις ατέλειές σου και να τις εντάξεις, όπως μπορείς, στην πόλη. Ποιος ξέρει...
ΠΗΓΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘΗΝΑΚΗΣ {Κ}
Comments
Post a Comment