Έγκλημα χωρίς τιμωρία... σύντομα ελεύθερος ο Καυκαρής

φώτο πολίτης

Αφήνουν ελεύθερο τον δολοφόνο του Πανίκου Μιχαήλ και των 2 παιδιών του. Τι είναι 27 χρονιά φυλακή για 3 εκ προμελέτης θανάτους? Τρεις φορές δια βίου φυλάκιση ήταν η τιμωρία του Καυκαρή κι όμως ελευθερώνεται μετά από 27 χρόνια.

Ο ισοβίτης Καυκαρής σε πορεία αποφυλάκισης, (άρθρου του alfanews)

Ο ισοβίτης Καυκαρής σε πορεία αποφυλάκισης

   
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε λανθασμένη τη βάση στην οποία στηρίχθηκε η απόφαση της πλειοψηφίας του Συμβουλίου Αποφυλάκισης Επ' Αδεία, να απορρίψει την αίτηση του μακροβιότερου ισοβίτη των Κεντρικών Φυλακών Παναγιώτη Καυκαρή. Μετά την εξέλιξη αυτή το Συμβούλιο Αποφυλάκισης Επ' Αδεία αναμένεται ότι θα συνέλθει εκ νέου, με πιθανότερο ενδεχόμενο να αποφυλακίσει τον Καυκαρή. Ο 70χρονος ισοβίτης έχει εκτίσει μέχρι τώρα 27 χρόνια φυλάκισης για τον τριπλό φόνο, του Πανίκου Μιχαήλ και των δύο παιδιών του. Υπέρ της αποφυλάκισης του Καυκαρή είχε ταχθεί ο πρόεδρος του Συμβουλίου Φίλιππος Χαραλάμπους και άλλο ένα μέλος και εναντίον τα άλλα τρία μέλη.

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΒΑΣΗ. 

Το Ανώτατο Δικαστήριο σημείωσε ότι το Συμβούλιο απέτυχε να εστιάσει την απόφασή του στον πρώτο παράγοντα που καθορίζει το άρθρο 14Η, που είναι η επικινδυνότητα του αιτητή. Η χρονική απόσταση, αναφέρεται, από το έγκλημα, η ηλικία του αιτητή (σχεδόν 70 ετών), ο παρατεταμένος εγκλεισμός του στις φυλακές, η τιμωρία που του επιβλήθηκε και η έκτιση της ποινής μαζί με τα όσα ευνοϊκά είχαν να καταθέσουν υπέρ του οι διάφοροι μάρτυρες, δεν λήφθηκαν δεόντως υπόψη σε μια στάθμιση δεδομένων, ώστε η απόφαση να τα αντανακλούσε επαρκώς. Δεν υπήρξε, τονίζεται, επομένως δέουσα έρευνα και αιτιολογία ως προς τον βαθμό και τον δείκτη επικινδυνότητας.

Όπως αναφέρεται στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ο αιτητής καταδικάστηκε από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού στις 9.3.1989 σε τρεις κατηγορίες φόνου εκ προμελέτης με αποτέλεσμα την επομένη ημέρα 10.3.1989, να του είχε επιβληθεί η μόνη προνοούμενη σε τέτοιο αδίκημα ποινή, η διά βίου φυλάκιση σε κάθε κατηγορία.

ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ 27 ΧΡΟΝΙΑ. 

Έκτοτε είναι έγκλειστος στις Κεντρικές Φυλακές της Δημοκρατίας και έχει μέχρι σήμερα συμπληρώσει πέραν των 27 ετών στις φυλακές, είναι δε ο μακροβιότερος ισοβίτης και ο μόνος που έχει διανύσει μέχρι σήμερα τόσα πολλά χρόνια έγκλειστος. Ο αιτητής αρχικά υπέβαλε αίτηση στο Συμβούλιο Αποφυλάκισης Επ' Αδεία στις 17.1.2011, η οποία δεν εξετάστηκε ως πρόωρος. Υπέβαλε στη συνέχεια την αίτηση ημερ. 9.8.2012, η οποία απερρίφθη πλειοψηφιακά στις 10.11.2014, που αποτελεί την προσβαλλόμενη πράξη. Σύμφωνα πάντα με το Ανώτατο Δικαστήριο, οι παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη δεν περιορίζονται στο έγκλημα ή εγκλήματα που οδήγησαν στην καταδίκη και τη φυλάκιση, αλλά στη συνέχεια λαμβάνουν υπόψη την όλη ιστορία του ισοβίτη, τις οικογενειακές του συνθήκες, τις ψυχιατρικές του εκθέσεις, τη συμπεριφορά του στη φυλακή, τη μεταμέλειά του, τον χρόνο που διέρρευσε από το έγκλημα και τον εγκλεισμό του στις φυλακές, κλπ.
Από το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης, σημειώνεται, παρατηρείται ότι όντως το Συμβούλιο ακολούθησε μια εντελώς στατική μέθοδο χωρίς να λαμβάνει επαρκώς υπόψη την ολότητα της χρονικής περιόδου που ο αιτητής παρέμεινε στις Φυλακές και χωρίς να λάβει ταυτόχρονα υπόψη κατά τρόπο εξισορροπητικό τις διάφορες εκθέσεις και μαρτυρίες που είχε ενώπιόν του. Ενώ το Συμβούλιο είχε ενώπιόν του τις θετικές μαρτυρίες του αξιωματικού των Φυλακών Λαζάρου, της αναπληρώτριας διευθύντριας Τμήματος Φυλακών Βατυλιώτη, της κοινωνικής λειτουργού των Φυλακών και του ψυχιάτρου των Φυλακών, δεν απέδωσε τη σημασία που θα έπρεπε γιατί πέραν της αναφοράς και καταγραφής των εκθέσεων αυτών συνοπτικά, δεν συστάθμισε τη θετική αυτή εικόνα για τον αιτητή μετά από 27 χρόνια εγκλεισμού του στις Φυλακές κατά τρόπο ώστε να διαφανεί πώς αντιμετωπίστηκαν οι θετικές αυτές εκθέσεις.

ΒΑΣΗ ΣΤΟ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. 

Εκείνο στο οποίο φαίνεται να έδωσε τεράστια σημασία το Συμβούλιο είναι το είδος του εγκλήματος που διέπραξε ο αιτητής, τονίζοντας ότι οι συνέπειες αυτού βιώνονται μέχρι σήμερα από τους συγγενείς των θυμάτων.
Από το κείμενο της απόφασης είναι φανερό, υπογραμμίζει το Ανώτατο Δικαστήριο, ότι το Συμβούλιο έδωσε υπερβολική σημασία στο είδος του εγκλήματος που ο αιτητής είχε διαπράξει, τονίζοντας ότι ήταν ένα έγκλημα κατά παραγγελία, το οποίο πράγματι χαρακτηρίστηκε από το Εφετείο το 1990, πριν 25 δηλαδή χρόνια, ως ένα έγκλημα ξένο προς την κοινωνία της Δημοκρατίας. Το Συμβούλιο, αναφέρει η απόφαση του Ανωτάτου, δεν έλαβε ταυτόχρονα υπόψη, με τρόπο που να του δίνεται η ανάλογη βαρύτητα, ότι ο αιτητής είχε καταδικαστεί ακριβώς γι' αυτή την αποτρόπαια πράξη του και επομένως τιμωρήθηκε με την ύψιστη των ποινών, δηλαδή, τη φυλάκιση διά βίου για κάθε ζωή που αφαίρεσε. Η στατική αυτή προσέγγιση, συνεχίζει το Ανώτατο Δικαστήριο, επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι καταλογίστηκε αρνητικά στον αιτητή το εκ του Νόμου και της Ποινικής Δικονομίας απόλυτο δικαίωμα του να εφεσιβάλει την απόφαση. Αυτό λειτούργησε στην κρίση του Συμβουλίου αρνητικά κατά την εξέταση του παράγοντα της μεταμέλειας του αιτητή, την οποία μεταμέλεια χαρακτήρισε ως ωφελιμιστική και όχι ουσιαστική.

ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗ. 

Το Συμβούλιο, σημειώνεται, διέπραξε λάθος και λειτούργησε υπό πλάνη χαρακτηρίζοντας την έφεση του αιτητή, αλλά και τη μετέπειτα συμπεριφορά του ως μια «ακατάπαυστη προσπάθεια» να απαλλαγεί από την ποινή διατηρώντας την άποψη ότι το Δικαστήριο είχε κάμει λάθος. Την απόφαση εξέδωσε ο Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου Στέλιος Ναθαναήλ. Για τον Καυκαρή εμφανίσθηκαν οι δικηγόροι Κ. Παρασκευά με Γ. Πολυχρόνη και για τον Γενικό Εισαγγελέα οι Λ. Χριστοδουλίδου-Ζαννέτου (κα), με Α. Ιωαννίδου (κα), ασκούμενη δικηγόρο.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ > alfanews.com.cy

ΑΠΕ > kapouti.com