Τέχνη με αίμα από την γυναικεία περίοδο ή την έμμηνο ρύση
Πως κάνεις έτσι για λίγο αίμα...
Είναι μόνο λίγο αίμα από την περίοδο ή την έμμηνο ρύση...
Η "Menstrala" είναι ένα αναπτυσσόμενο είδος ανατρεπτικής τέχνης αλλά αρκετοί εκφράζουν αποτροπιασμό στην θέα της γυναικείας περιόδου πάνω στον καμβά.
Η Carina Úbeda Chacana απόφοιτος σχολής καλών τεχνών, την περασμένη βδομάδα παρουσίασε στο Παραδοσιακό Κέντρο Υγείας στη πόλη Quillota της Χιλής, έκθεση με αίμα της δικής της έμμηνου ρύσης, την οποία μάζευε τα τελευταία 5 χρόνια πάνω σε καμβά, μαζί με κουνιστά μήλα που αντιπροσωπεύουν την ωορρηξία, δηλαδή την διαδικασία κατά την οποία απελευθερώνεται ένα γόνιμο ωάριο από τις ωοθήκες της γυναίκας.
Σαν μέρος των εκθεμάτων, η Τσιακάνα καρφίτσωσε τις λέξεις “Production - Παραγωγή” “Discard - Απόρριψη” και “Destroyed-Κατεστραμμένο” κάτω από την κάθε πιτσιλιά.
Ο κόσμος της ανατρεπτικής τέχνης ανά το Παγκόσμιο, σίγουρα δεν έχει εκπλαγεί από τη θεματολογία ή την εκτέλεση, ο υπόλοιπος κόσμος ο πιο συντηρητικός, αντιδρά με ΣΟΚ στην ιδέα ότι κάποιος θα σκεφτόταν την έμμηνο ρύση ή τον κύκλο της γυναικείας περιόδου σαν θεματικό υλικό στην τέχνη.
Η Λονδρέζικη εφημερίδα Daily Mail παρουσίασε την είδηση στο αναγνωστικό κοινό της...
Οι αντιδράσεις ποικίλες...
"Δεν είναι τέχνη, είναι σκέτη αηδία, τρομάζω και μόνο στην ιδέα ότι ο κόσμος θα πάει να δει κάτι τόσο αηδιαστικό."
"Γυναίκα φυλάει για 5 χρόνια το αίμα από την περίοδο της για να το εκθέσει? Αυτή δεν είναι τέχνη, είναι αγροίκο και ανόητο."
Αρκετοί άλλοι το βρήκαν απωθητικό και αποκρουστικό, ενώ τα σχόλια στο ίντερνετ όπου ο καθένας αναρτά ανώνυμα, έφτασαν στο βαθμό των βαρετών βρισιών.
Αν ο στόχος της Chacana ήταν να προκαλέσει τα βλέμματα του κόσμου της ανατρεπτικής τέχνης πάνω της.... τα κατάφερε.
Αυτό που δεν συνειδητοποίησε ο κόσμος είναι ότι υπάρχει μεγάλη ιστορία με γυναίκες καλλιτέχνιδες με τέτοιο ανατρεπτικό θεματολόγιο, κάτι όμως που δεν έχουμε συναντήσει σε άνδρες καλλιτέχνες.
Ο όρος Menstrala, υιοθετήθηκε για πρώτη φορά από την καλλιτέχνιδα Vanessa Tiegs αλλά και από αρκετούς δημοσιογράφους και bloggers στην αρθρογραφία τους, παρ όλων που δεν έχει ενσωματωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο.
Το θέμα έγινε αντικείμενο συζήτησης ανάμεσα σε Θεματολόγους, σε Κριτικούς και σε Ιστορικούς της Τέχνης.
Ο κριτικός τέχνης EJ Dickson, έγραψε στην Guernica για τη ανατρεπτική τέχνη Menstrala
Αν κοιτάξεις στις ιστοσελίδες των ανατρεπτικών καλλιτεχνών για την έμμηνο ρύση, τα αρνητικά σχόλια για τη δουλειά τους χωρίζονται σε 2 κατηγορίες:
σε αυτούς που το βρίσκουν αποκρουστικό, απαίσιο και ανθυγιεινό
και
σε αυτούς που το θεωρούν Φεμινιστική ανοησία.
Η καλλιτέχνης Vanessa Teigs μιλώντας σε μια συνέντευξη, είπε: “Η Menstrala απλά μας υπενθυμίζει ότι το αίμα της γυναικείας περιόδου δεν είναι αόρατο για τις γυναίκες, αλλά είναι το μόνο αίμα που δεν είναι προϊόν βίας."
Στην αναφορά της Φυσικής Ιστορίας: "A Selection makes you wonder if he ever even saw any"
υπάρχει το εξής γραπτό με ύφος ποιήματος:
"Η επαφή με το αίμα (της περιόδου) μπορεί να είναι μια νέα γεύση κρασιού, το άγγιγμα της καλλιέργειας μένει άγονο, οι βολβοί πεθαίνουν, οι σπόροι στους κήπους έχουν ξεραθεί, οι καρποί των δέντρων πέφτουν, η άκρη του χάλυβα και η λάμψη από ελεφαντόδοντο θάμπωσαν, οι μέλισσες πεθαίνουν στις κυψέλες, ακόμη και ο χαλκός και το σίδερο έχουν σκουριάσει, και μια φρικτή μυρωδιά πλημμυρίζει τον αέρα, ακόμα και τα σκυλιά τρελαίνονται όταν το δοκιμάζουν και μολύνει τα δαγκώματα τους με ανίατο δηλητήριο."
Είναι μόνο λίγο αίμα από την περίοδο ή την έμμηνο ρύση...
Η "Menstrala" είναι ένα αναπτυσσόμενο είδος ανατρεπτικής τέχνης αλλά αρκετοί εκφράζουν αποτροπιασμό στην θέα της γυναικείας περιόδου πάνω στον καμβά.
Η Carina Úbeda Chacana απόφοιτος σχολής καλών τεχνών, την περασμένη βδομάδα παρουσίασε στο Παραδοσιακό Κέντρο Υγείας στη πόλη Quillota της Χιλής, έκθεση με αίμα της δικής της έμμηνου ρύσης, την οποία μάζευε τα τελευταία 5 χρόνια πάνω σε καμβά, μαζί με κουνιστά μήλα που αντιπροσωπεύουν την ωορρηξία, δηλαδή την διαδικασία κατά την οποία απελευθερώνεται ένα γόνιμο ωάριο από τις ωοθήκες της γυναίκας.
Σαν μέρος των εκθεμάτων, η Τσιακάνα καρφίτσωσε τις λέξεις “Production - Παραγωγή” “Discard - Απόρριψη” και “Destroyed-Κατεστραμμένο” κάτω από την κάθε πιτσιλιά.
Η Λονδρέζικη εφημερίδα Daily Mail παρουσίασε την είδηση στο αναγνωστικό κοινό της...
Οι αντιδράσεις ποικίλες...
"Δεν είναι τέχνη, είναι σκέτη αηδία, τρομάζω και μόνο στην ιδέα ότι ο κόσμος θα πάει να δει κάτι τόσο αηδιαστικό."
"Γυναίκα φυλάει για 5 χρόνια το αίμα από την περίοδο της για να το εκθέσει? Αυτή δεν είναι τέχνη, είναι αγροίκο και ανόητο."
Αρκετοί άλλοι το βρήκαν απωθητικό και αποκρουστικό, ενώ τα σχόλια στο ίντερνετ όπου ο καθένας αναρτά ανώνυμα, έφτασαν στο βαθμό των βαρετών βρισιών.
Αν ο στόχος της Chacana ήταν να προκαλέσει τα βλέμματα του κόσμου της ανατρεπτικής τέχνης πάνω της.... τα κατάφερε.
Αυτό που δεν συνειδητοποίησε ο κόσμος είναι ότι υπάρχει μεγάλη ιστορία με γυναίκες καλλιτέχνιδες με τέτοιο ανατρεπτικό θεματολόγιο, κάτι όμως που δεν έχουμε συναντήσει σε άνδρες καλλιτέχνες.
Ο όρος Menstrala, υιοθετήθηκε για πρώτη φορά από την καλλιτέχνιδα Vanessa Tiegs αλλά και από αρκετούς δημοσιογράφους και bloggers στην αρθρογραφία τους, παρ όλων που δεν έχει ενσωματωθεί από τον υπόλοιπο κόσμο.
Το θέμα έγινε αντικείμενο συζήτησης ανάμεσα σε Θεματολόγους, σε Κριτικούς και σε Ιστορικούς της Τέχνης.
Ο κριτικός τέχνης EJ Dickson, έγραψε στην Guernica για τη ανατρεπτική τέχνη Menstrala
Αν κοιτάξεις στις ιστοσελίδες των ανατρεπτικών καλλιτεχνών για την έμμηνο ρύση, τα αρνητικά σχόλια για τη δουλειά τους χωρίζονται σε 2 κατηγορίες:
σε αυτούς που το βρίσκουν αποκρουστικό, απαίσιο και ανθυγιεινό
και
σε αυτούς που το θεωρούν Φεμινιστική ανοησία.
Η καλλιτέχνης Vanessa Teigs μιλώντας σε μια συνέντευξη, είπε: “Η Menstrala απλά μας υπενθυμίζει ότι το αίμα της γυναικείας περιόδου δεν είναι αόρατο για τις γυναίκες, αλλά είναι το μόνο αίμα που δεν είναι προϊόν βίας."
Στην αναφορά της Φυσικής Ιστορίας: "A Selection makes you wonder if he ever even saw any"
υπάρχει το εξής γραπτό με ύφος ποιήματος:
"Η επαφή με το αίμα (της περιόδου) μπορεί να είναι μια νέα γεύση κρασιού, το άγγιγμα της καλλιέργειας μένει άγονο, οι βολβοί πεθαίνουν, οι σπόροι στους κήπους έχουν ξεραθεί, οι καρποί των δέντρων πέφτουν, η άκρη του χάλυβα και η λάμψη από ελεφαντόδοντο θάμπωσαν, οι μέλισσες πεθαίνουν στις κυψέλες, ακόμη και ο χαλκός και το σίδερο έχουν σκουριάσει, και μια φρικτή μυρωδιά πλημμυρίζει τον αέρα, ακόμα και τα σκυλιά τρελαίνονται όταν το δοκιμάζουν και μολύνει τα δαγκώματα τους με ανίατο δηλητήριο."
Το διαβάσατε στο Καπούτι, επιτρέπεται η αναδημοσίευση.
facebook.com/kapoutihol | kapouti.com | @kapouti
Comments
Post a Comment