Με μοντέλο Κύπρου οι τραπεζικές διασώσεις
Κύπρος το πειραματόζωο. Θα μείνει στην ιστορία και στους οικονομικούς κύκλους, ο όρος "Μοντέλο Κύπρου". Από τον καιρό που εφαρμόστηκε, όλοι το λέγαμε. Η λύση που εφαρμόστηκε στην Κύπρο ήταν ένα πείραμα, το οποίο σκοπεύουν τώρα να χρησιμοποιήσουν και σε άλλες χώρες.
Παραμένουν εξασφαλισμένες οι καταθέσεις μέχρι €100.000.
Με μοντέλο Κύπρου θα γίνονται οι διασώσεις τραπεζών από το 2016, με βάση τη συμφωνία που επήλθε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η δυνατότητα της διάσωσης εκ των έσω αποτελεί ένα από τα τέσσερα εργαλεία που προβλέπει η Οδηγία για μετά το 2016, στην περίπτωση που προκύψει η ανάγκη εξυγίανσης -και όχι πτώχευσης- μιας τράπεζας.
Αμετάβλητο και για μετά το 2016 παραμένει το καθεστώς προστασίας των καταθέσεων που ισχύει σήμερα στην Κύπρο και το οποίο διασφαλίζει το όριο των 100.000 ευρώ ανά συνδικαιούχο και ανά τράπεζα.
Οι κρατικές παρεμβάσεις θα είναι δυνατές μόνο κάτω από αυστηρές συνθήκες και θα τελούν υπό την έγκριση της ΕΕ.
Σειρά προτεραιότητας στην περίπτωση μιας εκ των έσω διάσωσης έχουν -σύμφωνα με τη σχετική Οδηγία- οι μέτοχοι, οι ομολογιούχοι μειωμένης εξασφάλισης και οι μεγαλοκαταθέτες άνω των 100.000 ευρώ, με στόχο μέσα από τη σχετική διαδικασία να συγκεντρωθούν κεφάλαια ίσα με το 8% των συνολικών υποχρεώσεων της τράπεζας.
Το bail-in θα γίνεται κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Η συμφωνία προβλέπει συγκεκριμένα ότι οι μέτοχοι και οι πιστωτές αναλαμβάνουν πρώτοι το βάρος της διάσωσης μιας προβληματικής τράπεζας.
Εφόσον απαιτηθούν πρόσθετοι πόροι, αυτοί θα λαμβάνονται από τα εθνικά, προ-χρηματοδοτούμενα ταμεία εξυγίανσης, που κάθε κράτος-μέλος πρέπει να δημιουργήσει και να ενισχύσει ώστε να διαθέτουν το 1% των καλυπτόμενων καταθέσεων εντός μιας δεκαετίας.
Επιπλέον οι τράπεζες θα πρέπει να προετοιμάσουν σχέδια για περιόδους αναταράξεων και οι Αρχές θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι λαμβάνονται όλα τα αποτρεπτικά βήματα για να αντιμετωπιστεί μια τραπεζική κατάρρευση.
Από την 1η Αυγούστου 2013 και έπειτα, απαγορεύεται από το ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανταγωνισμού στα κράτη-μέλη της Ε.Ε να εγγυώνται τα χρέη ή να ανακεφαλαιοποιούν τράπεζες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, χωρίς προϋποθέσεις.
Η βασική προϋπόθεση είναι ότι μία τράπεζα που αντιμετωπίζει πρόβλημα θα πρέπει πρώτα να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου αναζητώντας χρήμα από ιδιώτες, να πουλήσει θυγατρικές της και άλλα περιουσιακά στοιχεία.
Αν δεν καταφέρει να βρει τα απαιτούμενα κεφάλαια, τότε θα πρέπει να «πληρώσουν τον λογαριασμό» οι μέτοχοι και οι ομολογιούχοι μειωμένης εξασφάλισης.
Διαβάστε περισσότερα στον σημερινό «Φιλελεύθερο»
 |
| Τα 4 καθάρματα |
Με μοντέλο Κύπρου θα γίνονται οι διασώσεις τραπεζών από το 2016, με βάση τη συμφωνία που επήλθε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η δυνατότητα της διάσωσης εκ των έσω αποτελεί ένα από τα τέσσερα εργαλεία που προβλέπει η Οδηγία για μετά το 2016, στην περίπτωση που προκύψει η ανάγκη εξυγίανσης -και όχι πτώχευσης- μιας τράπεζας.
 |
Οι κρατικές παρεμβάσεις θα είναι δυνατές μόνο κάτω από αυστηρές συνθήκες και θα τελούν υπό την έγκριση της ΕΕ.
Σειρά προτεραιότητας στην περίπτωση μιας εκ των έσω διάσωσης έχουν -σύμφωνα με τη σχετική Οδηγία- οι μέτοχοι, οι ομολογιούχοι μειωμένης εξασφάλισης και οι μεγαλοκαταθέτες άνω των 100.000 ευρώ, με στόχο μέσα από τη σχετική διαδικασία να συγκεντρωθούν κεφάλαια ίσα με το 8% των συνολικών υποχρεώσεων της τράπεζας.
Το bail-in θα γίνεται κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Η συμφωνία προβλέπει συγκεκριμένα ότι οι μέτοχοι και οι πιστωτές αναλαμβάνουν πρώτοι το βάρος της διάσωσης μιας προβληματικής τράπεζας.
Εφόσον απαιτηθούν πρόσθετοι πόροι, αυτοί θα λαμβάνονται από τα εθνικά, προ-χρηματοδοτούμενα ταμεία εξυγίανσης, που κάθε κράτος-μέλος πρέπει να δημιουργήσει και να ενισχύσει ώστε να διαθέτουν το 1% των καλυπτόμενων καταθέσεων εντός μιας δεκαετίας.
Επιπλέον οι τράπεζες θα πρέπει να προετοιμάσουν σχέδια για περιόδους αναταράξεων και οι Αρχές θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι λαμβάνονται όλα τα αποτρεπτικά βήματα για να αντιμετωπιστεί μια τραπεζική κατάρρευση.
Από την 1η Αυγούστου 2013 και έπειτα, απαγορεύεται από το ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανταγωνισμού στα κράτη-μέλη της Ε.Ε να εγγυώνται τα χρέη ή να ανακεφαλαιοποιούν τράπεζες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, χωρίς προϋποθέσεις.
Η βασική προϋπόθεση είναι ότι μία τράπεζα που αντιμετωπίζει πρόβλημα θα πρέπει πρώτα να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου αναζητώντας χρήμα από ιδιώτες, να πουλήσει θυγατρικές της και άλλα περιουσιακά στοιχεία.
Αν δεν καταφέρει να βρει τα απαιτούμενα κεφάλαια, τότε θα πρέπει να «πληρώσουν τον λογαριασμό» οι μέτοχοι και οι ομολογιούχοι μειωμένης εξασφάλισης.
 |
Comments
Post a Comment