«Μηδέν εις το πηλίκον» για τα γενέθλια

Τι κι αν έχει κάποιος τα γενέθλια του σήμερα?
Ε και τι έγινε?
Τι κι αν ήρθαν πάλι γενέθλια? Το ίδιο δεν γίνεται κάθε χρόνο?
Πάλι μια από τα ίδια...
Τυπικά μηνύματα στο κινητό, κρύες ευχές από συναδέλφους που αδιαφορούν αλλά που εύχονται δήθεν από καρδιάς αλλά στην ουσία απλά εκτελούν τα κοινωνικά τυπικά, γιατί αύριο θα έχουν αυτοί γενέθλια.
Κάποιες άλλες πιο ζεστές ευχές, έρχονται από τα συγγενικά πρόσωπα που έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένες και γενικά κάθε χρόνο, τα ίδια και τα ίδια επαναλαμβανόμενα, τα τελευταία τόσα χρόνια.

Πότε ήταν εκείνα τα ξεχωριστά γενέθλια? Πότε ήταν εκείνα τα αξέχαστα γενέθλια?
Μάλλον ποτέ.... γιατί άφησα το χρόνο να κυλίσει αδυσώπητα και ξέχασα να αφήσω αναμνήσεις?
Γιατί ξέχασα να ζήσω?


Έστω και τώρα... Γιατί δεν δημιούργησα ... για να έχω να μοιραστώ?

Άντε εαυτέ μου χρόνια σου πολλά και από χρόνου έχει ο Θεός.... όλα τα άφησα σ' αυτόν, εγώ δεν κάνω τίποτα.

νόου κάψσιον

(έχω τις δικαιολογίες μου εξασφαλισμένες, "έτσι αποφάσισε ο Κύριος")
Είμαι 100% καλυμμένος!