Στην Ευρώπη εξαφανίζεται ένα παιδί κάθε δύο λεπτά λέει η Κομισιόν της ΕΕ
Συνολικά, πρόκειται για 250.000 παιδιά με το χρόνο, λέει η ΜΚΟ «Missing Children Europe»
«Ένα παιδί κάθε δύο λεπτά», ή, συνολικά, «250.000 παιδιά κάθε χρόνο στην Ευρώπη», εξαφανίζονται, σύμφωνα με στοιχεία της Κομισιόν, που έρχονται στη δημοσιότητα, μετά την έκταση που πήρε η υπόθεση της μικρής Μαρίας.
Ανάμεσα σ' αυτά τα εξαφανισμένα παιδιά, η μεγάλη πλειονότητα είναι φυγάδες, αλλά επίσης παιδιά, «που απάγονται από τον έναν από τους γονείς τους» στη διάρκεια δύσκολων χωρισμών. «Οι πολύ ανησυχητικές εξαφανίσεις», οι οποίες είναι κατά πολύ λιγότερες, αντιπροσωπεύουν «2% έως 5% των περιπτώσεων», δηλαδή από 5.000 ως 12.500 ανηλίκους.
Τα στοιχεία αυτά επικαλείται, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο, η Ντελφίν Μοραλίς, αναπληρώτρια γενική γραμματέας της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, Missing Children Europe.
Μιλώντας για τους συγγενείς εξαφανισμένων παιδιών, που αναζητούν την ελπίδα, η κυρία Μοραλίς σημείωσε ότι «πρόκειται συχνά για γονείς που έχουν χάσει ένα παιδί και που ελπίζουν, που αναζητούν μια ομοιότητα ανάμεσα στο παιδί τους και το παιδί που βρέθηκε. Το βλέπουν σαν μια στιγμή ελπίδας».
«Πολλοί τηλεφωνούν και λένε, "μήπως είναι η κόρη μου;". Άλλοι έχουν να καταθέσουν ιδέες, μαρτυρίες» υπογράμμισε.
Οι συγγενείς ενός παιδιού που εξαφανίζεται μπορούν να τηλεφωνούν στο 116000, έναν αριθμό που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα σε 25 χώρες της Ευρώπης.
Στο Βέλγιο, η μη κυβερνητική οργάνωση Child Focus, η οποία δημιουργήθηκε από τον πατέρα ενός από τα θύματα του δολοφόνου παιδεραστή Μαρκ Ντιτρού, πραγματοποιεί τακτικά εκστρατείες αφισοκόλλησης χάρη στους πολλούς εθελοντές της. Τα μηνύματα αναμεταδίδονται όλο και συχνότερα από τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.
Σε ορισμένες χώρες, τηλεοπτικές εκπομπές δίνουν το λόγο σε συγγενείς: την περασμένη εβδομάδα, οι γονείς της μικρής Βρετανίδας Μάντι Μακάν, η οποία εξαφανίσθηκε το 2007 στην Πορτογαλία, απηύθυναν έκκληση προς ενδεχόμενους αυτόπτες μάρτυρες στη διάρκεια μιας εκπομπής της γερμανικής τηλεόρασης.
Κάθε περίπτωση εξαφανισμένου παιδιού ή ενηλίκου που εντοπίζεται, όπως η Νατάσα Κάμπους το 2006 στην Αυστρία ή οι γυναίκες που είχαν απαχθεί και απελευθερώθηκαν φέτος στο Κλίβελαντ, είναι μια ανάσα αισιοδοξίας για τους γονείς, ορισμένοι από τους οποίους περιμένουν εδώ και χρόνια μια απάντηση στην αγωνία τους.
ΠΗΓΗ
 |
Ανάμεσα σ' αυτά τα εξαφανισμένα παιδιά, η μεγάλη πλειονότητα είναι φυγάδες, αλλά επίσης παιδιά, «που απάγονται από τον έναν από τους γονείς τους» στη διάρκεια δύσκολων χωρισμών. «Οι πολύ ανησυχητικές εξαφανίσεις», οι οποίες είναι κατά πολύ λιγότερες, αντιπροσωπεύουν «2% έως 5% των περιπτώσεων», δηλαδή από 5.000 ως 12.500 ανηλίκους.
Τα στοιχεία αυτά επικαλείται, μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο, η Ντελφίν Μοραλίς, αναπληρώτρια γενική γραμματέας της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, Missing Children Europe.
Μιλώντας για τους συγγενείς εξαφανισμένων παιδιών, που αναζητούν την ελπίδα, η κυρία Μοραλίς σημείωσε ότι «πρόκειται συχνά για γονείς που έχουν χάσει ένα παιδί και που ελπίζουν, που αναζητούν μια ομοιότητα ανάμεσα στο παιδί τους και το παιδί που βρέθηκε. Το βλέπουν σαν μια στιγμή ελπίδας».
«Πολλοί τηλεφωνούν και λένε, "μήπως είναι η κόρη μου;". Άλλοι έχουν να καταθέσουν ιδέες, μαρτυρίες» υπογράμμισε.
Οι συγγενείς ενός παιδιού που εξαφανίζεται μπορούν να τηλεφωνούν στο 116000, έναν αριθμό που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα σε 25 χώρες της Ευρώπης.
Στο Βέλγιο, η μη κυβερνητική οργάνωση Child Focus, η οποία δημιουργήθηκε από τον πατέρα ενός από τα θύματα του δολοφόνου παιδεραστή Μαρκ Ντιτρού, πραγματοποιεί τακτικά εκστρατείες αφισοκόλλησης χάρη στους πολλούς εθελοντές της. Τα μηνύματα αναμεταδίδονται όλο και συχνότερα από τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.
Σε ορισμένες χώρες, τηλεοπτικές εκπομπές δίνουν το λόγο σε συγγενείς: την περασμένη εβδομάδα, οι γονείς της μικρής Βρετανίδας Μάντι Μακάν, η οποία εξαφανίσθηκε το 2007 στην Πορτογαλία, απηύθυναν έκκληση προς ενδεχόμενους αυτόπτες μάρτυρες στη διάρκεια μιας εκπομπής της γερμανικής τηλεόρασης.
Κάθε περίπτωση εξαφανισμένου παιδιού ή ενηλίκου που εντοπίζεται, όπως η Νατάσα Κάμπους το 2006 στην Αυστρία ή οι γυναίκες που είχαν απαχθεί και απελευθερώθηκαν φέτος στο Κλίβελαντ, είναι μια ανάσα αισιοδοξίας για τους γονείς, ορισμένοι από τους οποίους περιμένουν εδώ και χρόνια μια απάντηση στην αγωνία τους.
ΠΗΓΗ
Comments
Post a Comment