Φεύγει το Καζίνο από την Πάρνηθα και κατεβαίνει στην Αθήνα

καπούτι: Και ποιος από μας δεν έχει ανέβει στην Πάρνηθα?

Όλοι μας πήγαμε στην Αθήνα, και πάρα πολλές ήταν οι φορές που ανηφορίσαμε μέχρι το Μενίδη, όπου εκεί μας περίμενε μια εμπειρική διαδρομή, η διαδρομή με το φημισμένο Τελεφερίκ της Πάρνηθας που μας ανέβαζε κατευθείαν μέσα στην καρδιά του φημισμένου Ξενοδοχείου της Πάρνηθας.

Εκεί λοιπόν περνώντας μέσα από μακρινούς διαδρόμους, φτάναμε επιτέλους στην μεγάλη Σάλα με το χονδρό Περσικό χαλί, τη Σάλα του φημισμένου Καζίνου της Πάρνηθας, με τις παιγνιδομηχανές και τα τραπέζια του μπλακ Τζακ και τις Ρουλέττες.
Αμύθητες περιουσίες χάθηκαν εκεί.

Το υπερπολυτελές Ξενοδοχείο λειτούργησε το 1961 και το Καζίνο το 1971 από τον Κύπριο Επιχειρηματία από τις Πλάτρες κ. Δημητρίου.

καθημερινή: Μετά από 42 και πλέον χρόνια λειτουργίας το καζίνο της Πάρνηθας αναμένεται να αποτελέσει παρελθόν από το βουνό, αφού κατατέθηκε γραπτό αίτημα για τη μετεγκατάσταση του καζίνο σε θέση εκτός των ορίων του Δήμου Αθηναίων στην υπουργό Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη από την ιδιοκτήτρια εταιρεία της επιχείρησης.

Σύμφωνα με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το σκεπτικό του αιτήματος αναφέρονται πέντε λόγοι για να γίνει δεκτή η μεταφορά του καζίνο και επισημαίνεται ότι η παραμονή του στη Πάρνηθα δεν εξυπηρετεί καμία ανάγκη αλλά αντιθέτως επιφέρει ζημία στο ελληνικό Δημόσιο, οδηγεί την επιχείρηση σε μαρασμό, σε απώλεια εκατοντάδων θέσεων απασχόλησης και σε επιβάρυνση του φυσικού περιβάλλοντος.

Συγκεκριμένα
Ο αριθμός των ξένων που επισκέπτονται το καζίνο της Πάρνηθας είναι πρακτικά ανύπαρκτος.

Οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις έκλεισαν προ πολλών ετών.

Από το 2008 η οικονομική ύφεση έχει πλήξει δραματικά τον κλάδο των καζίνο.

Η δημιουργία νέων σύγχρονων εγκαταστάσεων σε νέα θέση που θα συμφωνηθεί με το ελληνικό Δημόσιο θα συμβάλλει στην επισκεψιμότητα και επομένως στην αύξηση του κύκλου εργασιών.

Η συνέχιση της λειτουργίας του καζίνο στην Πάρνηθα δημιουργεί σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις στον ορεινό όγκο και στον Εθνικό Δρυμό.

Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται, εφόσον εγκριθεί το αίτημα μετεγκατάστασης της επιχείρησης, το σύνολο των εγκαταστάσεων στην Πάρνηθα και του πρώην ξενοδοχείου Ξενία να παραχωρηθεί στον Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας ή σε οποιονδήποτε άλλο κρατικό φορέα για την αξιοποίηση τους ή μετασκευή τους σε χώρο πληροφόρησης, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και έρευνας.

Το σχετικό αίτημα πέραν της υπουργού Τουρισμού κοινοποιείται στη Διεύθυνση Εποπτείας Καζίνο και στην Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων. Η εταιρεία Athens Resort Casino A.E. κατέχει το 51% των μετοχών της Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας Α.Ε. και το ελληνικό Δημόσιο μέσω της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου είναι κάτοχος του 49%.
 
Η εταιρεία υπογραμμίζει ότι απασχολεί σήμερα 1.050 εργαζομένους. Από το 2003 έως σήμερα, υποστηρίζει, ότι έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις 140 εκατ. ευρώ και ότι από τις 15 Μαΐου 2003 τα εισπραχθέντα έσοδα του ελληνικού Δημοσίου από τη λειτουργία του καζίνο ανέρχονται σε περίπου 1 δισ. ευρώ ή δε ΕΤΑΔ έχει εισπράξει μερίσματα ύψους 90 εκατ. ευρώ. kathimerirni.gr


Ένα μικρό ιστορικό για το Ξενοδοχείο / Καζίνο από την ιστοσελίδα squathost.com
Το Μον Παρνές υπήρξε ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο που χτίστηκε, χωρίς να εκδοθεί ποτέ οικοδομική άδεια, με προσωπική εντολή του τότε πρωθυπουργού Κων. Καραμανλή, το 1961, με σκοπό να γίνει η ναυαρχίδα της τουριστικής ανάπτυξης ολοκληρου του ορεινού όγκου. Ο χώρος που χτίστηκε, στο Μαυροβούνι της Πάρνηθας, ανήκε στην Μονή Πετράκη της Αρχιεπισκοπής Αθηνών μαζί με χιλιάδες άλλα στρέμματα τα οποία η Εκκλησία πούλησε στον ΕΟΤ. Όλη αυτή η εκταση που πέρασε στην ιδιοκτησία του ΕΟΤ δεν απαλλοτριώθηκε ποτέ από το δημόσιο, παρότι θα έπρεπε μιας και συμπεριλήφθηκε στον πυρήνα απόλυτης προστασίας του Εθνικού Δρυμού που ιδρύθηκε την ίδια χρονιά, το 1961.

Το ξενοδοχείο Μον Παρνές που στοίχισε τεράστια ποσά στο δημόσιο τελικά φαλήρισε και η Πάρνηθα γλίτωσε τότε τα χειρότερα. Το 1971 το Μον Παρνές παραχωρήθηκε από τον δικτατορα Παπαδόπουλο σε έναν Κύπριο επιχειρηματία του τζόγου , τον Δημητρίου, για να το μετατρέψει σε καζίνο κι επαψε ουσιαστικά να λειτουργεί ως ξενοδοχείο. Του παραχωρήθηκε επίσης και μια δασική έκταση στο Μετόχι, στους πρόποδες της Πάρνηθας, όπου ο Δημητρίου έφτιαξε τελεφερίκ για την εξυπηρέτηση του Καζίνου.

Κατά την μεταπολίτευση τη διεύθυνση του κερδοφόρου καζίνου την ανέλαβε άμεσα ο ΕΟΤ. Οι σεισμοί του 1981 και του 1999, προκάλεσαν σημαντικές ζημιές στο συγκρότημα του Μον Παρνές κι ένα κτίριο που λειτουργούσε σαν νυχτερινό κέντρο πάνω στην  Πάρνηθα κατέρρευσε εντελώς. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 η κυβέρνηση του Πασόκ άρχισε τις διαδικασίες της ιδιωτικοποίησης του Καζίνου και τελικά το 2003 παραχώρησε τη διεύθυνση και το 49% των μετοχών του σε ιδιωτική κοινοπραξία. Στην κοινοπραξία συμμετέχουν μια πολυεθνική επιχειρηματιών του τζόγου καθώς και ντόπιοι επενδυτές, κυρίως ο Μπόμπολας.

Με το νόμο 3139 που ψηφίστηκε στη Βουλή το 2003 εκτός του Καζίνου παραχωρήθηκε επίσης στους ιδιώτες όλη η περιουσία του πρώην ΕΟΤ που μετονομάστηκε σε Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα, μεταξύ των οποίων το παλιό ξενοδοχείο «Ξενία και 3100 στρέμματα ελατοδάσους. Με αυτόν τον νόμο μάλιστα καθορίστηκε η αλλαγή χρήσης γης 166 στρεμμάτων έτσι ώστε να επεκταθούν οι εγκαταστάσεις του Καζίνου Μον Παρνές μέσα στο δάσος! Έτσι δημιουργήθηκε το παράδοξο για Εθνικό Δρυμό, απολύτου υποτίθεται προστασίας της φύσης, να υπάρχουν στην καρδιά του ιδιωτικές εκτάσεις προς εκμετάλλευση από τη βιομηχανία του τζόγου.

Τον Ιούνη του 2007 ξέσπασε η μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε την Πάρνηθα. Το βουνό εγκαταλείφθηκε στις φλόγες και όλες οι πυροσβεστικές προσπάθειες επικεντρώθηκαν στην σωτηρία του Καζίνου. Συνολικά 56.000 χιλιάδες στρέμματα δάσους και τα 2/3 του πυρήνα του Δρυμού έγιναν στάχτη αλλά το Καζίνο σώθηκε!



Τις ίδιες ακριβώς μέρες, τελη Ιούλη 2007, που διαδηλωτές με πορεία από την πόλη στο βουνό αποκλείουν το Καζίνο και 27 αγωνιστές συλλαμβάνονται για επίθεση στην είσοδο του Μον Παρνες με κόκκινες μπογιές, δημοσιοποιείται η απόφαση του Περιφερειάρχη ότι εξαιρούνται  από την αναδάσωση οι καμένες εκτάσεις που προβλεπόταν η αλλαγή χρήσης τους από το 2003. Ο διευθύνων σύμβουλος του Καζίνου Θεοδωρίδης για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ανακοινώνει ότι προσφέρει 1.000.000 ευρώ για την αναδάσωση των καμένων περιοχών Πάρνηθας και ότι δήθεν δεν ενδιαφέρεται για την εξαίρεση κάποιας περιοχής προς όφελος του καζίνου. Μετά την πυρκαγιά, με ΠΔ του ΥΠΕΧΩΔΕ Σουφλιά, την διοίκηση κι «αξιοποίηση» του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας αναλαμβάνει ο Φορέας Διαχείρισης με κυριότερο χρηματοδότη του το Καζίνο Μον Παρνές! Στο μεταξύ το Καζίνο πραγματοποιεί εκτεταμένα έργα ανακατασκευής του Μον Παρνές και του Τελεφερίκ, στο χώρο του οποίου δημιουργείται ένα τεράστιο υπόγειο και υπέργειο πάρκινγκ, ενώ περιμένει τη σειρά του για ανακατασκευή και εκμετάλλευση το παλιό ξενοδοχείο Ξενία.

Τον Αύγουστο του 2010 το Καζίνο επιδεικνύοντας μια οικοδομική άδεια (ν732) που εκδόθηκε με βάση το νόμο του 2003, το ΠΔ του Σουφλιά που χαρακτηρίζει την περιοχή «ζώνη τουρισμού», την απόφαση εξαίρεσής της από την αναδάσωση του Περιφερειάρχη το 2007 και μια ειδική κοινή υπουργική απόφαση του 2009, ξεκίνησε έργα μέσα στα καμένα και οι μπουλντόζες του ξεχύθηκαν εκεί που πριν την μεγάλη πυρκαγιά του 2007 υπήρχαν έλατα. Στην θεση τους ανοίχθηκε ένας τεράστιος λάκκος για το βιολογικό καθαρισμό του Καζίνου και προβλέπεται να ακολουθήσουν κι άλλα έργα.

Οι εκσκαφείς σταμάτησαν προσωρινά μετά από προσφυγή στα δικαστήρια του ΕΔΑΣΑ (εθελοντές δασοπυροπροστασίας) αλλά το Καζίνο έχοντας μαζί του νόμους της Βουλής και υπουργικές αποφάσεις «δικαιώθηκε». Όπως διαπίστωσε σύντροφος http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1230114 που ανέβηκε στις 30 Νοέμβρη στο βουνό, τα έργα συνεχίζονταν μέσα στη σιωπή όλων και οι εκσκαφείς είχαν πιάσει και πάλι δουλειά μέσα στα καμένα… Το Καζίνο λεηλατεί και καταστρέφει την Πάρνηθα κανονικά και με το νόμο!



Όχι πολύ μακρύτερα οι εθελοντές του ΣΚΑΪ και του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού κάνουν αναδασώσεις με τα μάτια κλειστά και την πλάτη γυρισμένη στο Καζίνο που ανενόχλητο ανοίγει το λάκκο της Πάρνηθας!

Δεν σιωπούν όμως όλοι, οι αγωνιστές της φύσης είναι πάντα στο βουνό και σήμερα έγινε μια ακόμα «επίσκεψη» στο Καζίνο και τα έργα που πληγώνουν το βουνό της Πάρνηθας. Ο αγώνας συνεχίζεται…

* Να θυμηθούμε ότι από την πρώτη στιγμή τον Ιούλη του 2007 όταν άλλοι επιδίδονταν σε βουβές διαμαρτυρίες ή συναυλίες στο Σύνταγμα, η Ανοιχτή Συνέλευση από το λόφο του Στρέφη στοχοποίησε ευθέως το Καζίνο ως την αιχμή του δόρατος της καταστροφής στην Πάρνηθα, πριν και μετα την μεγάλη πυρκαγιά. και έθεσε το ερώτημα στο οποίο θα έπρεπε να απαντήσουν όλοι όσοι μιλούσαν για την Πάρνηθα: Ή Καζίνο ή Δρυμός, διότι και τα δυο μαζί είναι ασύμβατα. Για χρόνια η Ανοιχτή Συνέλευση και στη συνέχεια η Πρωτοβουλία Αγώνα αγωνιστηκε ουσιαστικά μόνη της, με πολλούς τρόπους (όπως πορείες, συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις, παρεμβασεις, εκδόσεις κλπ) στην πόλη και στο βουνό.  Σήμερα όμως κανείς πια δεν μπορεί να μιλήσει για αγώνα στην Πάρνηθα χωρίς να μιλήσει για αγώνα ενάντια στο Καζίνο (όχι άπλώς ενάντια στην ιδιωτικοποίησή του όπως θα ήθελαν μερικοί αλλά ενάντια στην ύπαρξή του πάνω στο βουνό). Και έστω και με κάποια καθυστερηση όλοι όσοι ανοίγουν το στόμα τους για να μιλήσουν επιτελους για την Πάρνηθα δεν μπορούν πια να το κανουν »ξεχνώντας» το Καζίνο…