ΟΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΣΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗ ΖΩΗ, ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕ

Φέρε πίσω τα λεφτά μας ρε Κοπρίτη, 
απατεώνα, 
κλέφτη, 
απόβρασμα της κοινωνίας, 
χαραμοφάη, 
δωσίλογε,
Που να έσιης την κατάρα μου τζι άσπρη μέρα να μεν θωρείς.
Ας γίνουνται οι καλλύττερες μέρες του παρελθόντος σου, οι σιειρόττερες μέρες του μέλλοντός σου.
Το αχ! τζιε το βαχ! να μεν σου λείψει.
Στους γιατρούς τζιε στες αρρώστιες σου, να τα φάεις τα ριάλια σου.
Χαΐρι τζιε προκοπή να με δείς άλλη!
Να το βρείς που τα παιδκιά σου, το κακό που έκαμες στα δικά μας παιδκιά.
Να γυρίσουν τα πόδκια σου ανάποδα τζιε ενώ προσπαθείς να πάεις μπροστά να πηαίνεις ούλλον πίσω-πίσω.
Μούζες τζιει στάχτες πάνω σου, κακό χρόνο να έσιης, τζιε που να φάεις τη γλώσσα σου.
Να φάω τα κόλλυφα σου ίσιαλλα, τζιε να σε ξεράσει η γη.
Να πρειστείς τζιε να σπάσεις, μακάρι να μεν είχες γεννηθεί.
Μακάρι να σε δω πάνω στο καροτσούι σαν τον Σόιμπλε, τζιε να σου βκει το μάτι.
Που να μεν ηλιώσουν τα κόκκαλα σου, τζιε κακό ψόφο να έσιης.
Να σε φάει η πανούκλα τζι ο καρκίνος.
Έτσι γαούρκα σαν εσένα, να σας σπέρνουν μες το χώμα, τζιει ποττέ να μεν φυτρώνετε.
Να διούν εξιτήριο στους πελλούς τζιε να εισάγουν εσένα στην θέση τους.
Που να σε ερωτευτεί ο άγγελος του θανάτου τζι ο σατανάς του κάτω κόσμου.
Που να σιηλλοτρώεσε τζιε αναπαμών να μεν βρείσκεις, να πάεις να πνιείς.
Μακάρι οι οχτροί σου να σπάσουν τα πόδκια τους χορεύκοντας πας στον τάφο σου.
Που να μεν αξιωθείς να γνωρίσεις τα γηραθκειά σου.