Ο επόμενος Πρόεδρος της Κύπρου...

Το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον της εποχής, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι επικείμενες προεδρικές εκλογές δεν μοιάζουν με καμία άλλη εκλογική αναμέτρηση που έγινε στον τόπο μας. Για πρώτη φορά στην ιστορία μας, ο κοινωνικός ιστός απειλείται τόσο πολύ από τη βίαιη και βαθιά οικονομική κρίση που βιώνουμε. Η νέα γενιά, η καλύτερη σε εκπαίδευση και γνώσεις γενιά που είχε ποτέ η Κύπρος, μαστίζεται από την ανεργία. Οι οικογένειες ζορίζονται. Υπάρχει κοινωνική αβεβαιότητα και ανασφάλεια.
Γι’ αυτό και ορθά λέγεται πως το νέο εθνικό ζήτημα είναι η οικονομία μας. Χωρίς στιβαρή οικονομία, δεν θα μπορέσουν να προχωρήσουν εποικοδομητικά ούτε και οι διαπραγματεύσεις για το κυπριακό. Ισχυρό και εύρωστο κράτος σημαίνει αποτελεσματική άμυνα και ασφάλεια. Αξιόπιστη δημόσια υπηρεσία και εκσυγχρονισμένοι θεσμοί σημαίνει ποιοτικότερη δημοκρατία, κράτος ευημερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ο επόμενος Πρόεδρος της Κύπρου, από όποιο κόμμα και αν προεκλογικώς θα υποστηρίζεται, προκειμένου να μπορέσει να εφαρμόσει τα δύσκολα μέτρα που απαιτούνται για την σύντομη ανάκαμψη της οικονομίας μας, θα χρειάζεται ευρύτερη κοινωνική και κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Η Βουλή θα αναδειχθεί ως βασικός πυλώνας των εξελίξεων. Το ιστορικό ζητούμενο που θα έχει να υλοποιήσει είναι η εξεύρεση συγκλίσεων, προκειμένου τα κόμματα να στηρίξουν την εθνική προσπάθεια οικονομικής ανασυγκρότησης του τόπου μας.

Με τις σκέψεις αυτές, δύο ισχυρά ιστορικά κόμματα πολιτικής ευθύνης, το ΔΗΣΥ και το ΔΗΚΟ, ορθά επέλεξαν να μην σταθούν στις πολιτικές διαφορές που τους χώριζαν κατά το παρελθόν, και να επενδύσουν στις απαραίτητες προγραμματικές συγκλίσεις που απαιτούνται για την πατρίδα μας. Άλλωστε στην περίοδο της μεγάλης ύφεσης που διανύουμε, δεν έχουν θέση τα κομματικά λάβαρα. Ούτε και τα ωραία και εύηχα συνθήματα. Ως τόπος, θα κερδίσουμε μόνο εάν ο κάθε ένας από μας πάρει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί και με θετικές δράσεις και με δημιουργικό τρόπο στηρίξει την προσπάθεια ανόρθωσης της οικονομίας του τόπου μας. Να σταθούμε στο «μαζί» και όχι να αρχίσουμε ένα παιχνίδι αλληλοκατηγοριών.

Είναι γεγονός ότι κατά τελευταία χρόνια, οι πολιτικοί στον τόπο μας συνήθιζαν να πετροβολούν ο ένας τον άλλο και να αντιδρούν στα ζητήματα που προέκυπταν ανάλογα με τον δικό τους ιδεολογικό φακό. Αυτός, όμως, ο παρωχημένος τρόπος άσκησης πολιτικής είναι που μας οδήγησε στην κρίση. Όλοι όσοι αντιμετωπίζουν και επιχειρηματολογούν για το αύριο με όρους του παρελθόντος δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα των καιρών. Τα προβλήματα επηρεάζουν όλους τους πολίτες: δεξιούς, αριστερούς και κεντρώους. Νέους και ηλικιωμένους. Άντρες και γυναίκες. Και επομένως, οι λύσεις προϋποθέτουν την συμμετοχή όλων εμάς.

Με τις σκέψεις αυτές, η συνεργασία του ΔΗΚΟ – ΔΗΣΥ, δεν είναι μια ευκαιριακή πρόταση εξουσίας, αλλά απαντά στο κρίσιμο ζήτημα της πολιτικής σταθερότητας, και της υπεύθυνης προσέγγισης για τις δύσκολες μέρες που έρχονται. Η συνεργασία αυτή έχει δύο βασικές διαστάσεις: συνεργασία στην Κυβέρνηση και στη Βουλή. Με τον τρόπο αυτό παραμερίζονται οι όποιες καχυποψίες και ελέγχεται πιο άμεσα η εξουσία που θα ασκεί ο νέος Πρόεδρος. Την ίδια στιγμή, συλλογικά τα δύο κόμματα δείχνουν αποφασισμένα σε μια κρίσιμη περίοδο να αναλάβουν την ιστορική ευθύνη του εκσυγχρονισμού και των θεσμικών αλλαγών που τόσο πολύ χρειάζεται ο τόπος μας. Όσο πιο ευρύτερη και συλλογική είναι η προσπάθεια , τόσο και πιο ωφέλιμη θα είναι για την Κύπρο.

Μαρίνος Κλεάνθους