ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΙΟ ΑΝΔΡΕΑ
Σεβασμιότατε,
αγαπητοί
συγγενείς, φίλοι και συγχωριανοί,
Δεν ξέρω εάν
καταφέρνω να πω με δύο λόγια τι ακριβώς ήταν αυτός ο άνθρωπος,
στο πέρασμα του
από αυτή τη προσωρινή ζωή, στα 75 του χρόνια.
Σίγουρα
γνωρίζω και γνωρίζετε ότι ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ
με Άλφα κεφαλαίο, ένας Λεβεντάνθρωπος.
Όταν έρχεται ο
άρχοντας του κάτω κόσμου και παίρνει μια ζωή, ο πόνος είναι αβάσταχτος και
χίλιες κατάρες συνοδεύουν τον ερχομό του.
Όταν όμως σε
γυροφέρνει μήνες και κάθε μέρα που περνά σου υπόσχεται μεγαλύτερο μαρτύριο,
τότε τον ικετεύεις να κάνει όσο γρηγορότερα μπορεί τη δουλειά του....
Στο τέλος απλά
έγυρες το κεφάλι πίσω και κοιμήθηκες ήρεμα.
Ο Θείος Ανδρέας, ‘’Ο
Ανδρίκκος της Τροοδίας’’ όπως τον αποκαλούσαν στο αγαπημένο του χωριό,
Σήμερα για όλους εμάς που μαζευτήκαμε σε αυτή την αποχαιρετιστήρια τελετή,
μας έφερε το δέσιμο και η αγάπη για αυτόν τον λατρευτό οικογενειάρχη, άξιο πατέρα, τον καλό συγγενή, τον αδελφό, τον φίλο, τον γείτονα.
Τεμβριά, όπου
έζησε και δημιούργησε, έφυγε, από την ζωή αλλά δεν θα φύγει ποτέ από τις
καρδιές μας,
γιατί όπως λέει ο
ποιητής:
Οι πεθαμένοι ποτέ
δεν πεθαίνουν αν δεν τους λησμονούμε…
Εμείς Θείε, δεν θα
σε λησμονήσουμε ποτέ.
Θα μας λείψει όμως
το χαμόγελο σου κι η καλή σου η κουβέντα, για όλους είχες πάντοτε μια καλή
κουβέντα.
Στη πολυαγαπημένη
σου Οικογένεια -το καμάρι σου - όπως την έλεγες, και στα παιδιά σου,
τη Σούλα, τη
Ντίνα, τη Γιώτα, τη Μαίρη, το Βάκη, στα λατρευτά σου εγγόνια, στο γαμπρό σου
Λάκη, τη νύφη σου Μαρία, στα αδέρφια σου το Φρίξο, την Αγγέλα, το Βάσο, την
Θεμούλα από το Λονδίνο, τον αδερφό σου Πανίκκο, την Μαρούλα από την Αυστραλία, καθώς και
στην οικογένεια της θείας Τροοδίας, ιδιαιτέρως στη Μαρούλα και στη Δώρα΄που σου
στάθηκαν πάρα πολύ αφότου έφυγε η Τροοδία μας...
Εύχομαι ο θεός να
δίνει σε όλους δύναμη και κουράγιο.
Αγαπημένε μου
θείε, απόψε οι πύλες του ουρανού άνοιξαν
και ένας άλλος κόσμος σε περιμένει.
Απόψε ενώ εμείς
κλαίμε και πονάμε, κάποιοι έχουν βάλει τα καλά τους χαίρονται και σε
περιμένουν,
να σε αγκαλιάσουν
και να σε φιλήσουν…. Ο πατέρας σου, η μάνα σου, τα πεθερικά σου, ο αδελφός σου
που χάσαμε πρόσφατα..
μα κυρίως η
Τροοδία σου,
Πες τους, καλέ μου
Θείε Ανδρέα, ότι τους αγαπάμε, τους σκεπτόμαστε και δεν τους λησμονούμε.
Καλό δρόμο και
καλή αντάμωση, αγαπημένε μου θείε.
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete