ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ
Δεν δίνει δικαίωμα στο όνειρο, δεν χαράσσει πορεία και δυστυχώς ο χρόνος περνά.
Τόσα χρόνια και δεν διδάχθηκε τίποτα.
Τόσα χρόνια κι ακόμα δεν έμαθε πως πρέπει επιτέλους να βάλει λίγο νερό στο κρασί.
Θα χαλάσει το γλυκό κι είναι κρίμα.
Για ένα πείσμα, έμεινε στα λόγια, και η υπόσχεση για ''ευτυχία''? Που πήγε?
Το πείσμα έγινε εγωισμός και χάθηκε σαν το φως της μέρας που δύει κάθε δειλινό πίσω από την βουνοκορφή τ' αντικρινού βουνού.
Τα χιόνια έφεραν φέτος χαρά και προσδοκία για κάτι διαφορετικό, κι όταν βγήκε ο ήλιος άρχισαν να λιώνουν και μαζί έλιωσαν και οι λίγες ελπίδες.
Γιατί? Για ένα πείσμα.
Comments
Post a Comment