20 July 1974 ΝΑΙ ΞΕΡΩ
Εδώ και αρκετά χρόνια αυτή η περίοδος στα μέσα καλοκαιριού πολλούς από εμάς μας πονάει. Είναι από τις πιο δύσκολες μέρες μνήμης που έχουμε σαν έθνος. Θέλουμε λοιπόν σήμερα να ασχοληθούμε με τα γεγονότα της Κύπρου χωρίς να περιμένουμε απαντήσεις από κανέναν!!
Έχουμε διαβάσει έναν ωκεανό πράγματα που αφορούν την εισβολή στο μαρτυρικό νησί. Τώρα με το ίντερνετ έχουμε τη δυνατότητα να δούμε πολλά ντοκουμέντα και πολλές αφηγήσεις ανθρώπων που έζησαν όλα τα γεγονότα από όλες τις πλευρές….
Δεν θα κάτσουμε όμως εμείς τώρα να κάνουμε κανενός είδους καταγραφή, δεν θέλουμε να γράψουμε ένα ακόμα άρθρο που να εξιστορεί γεγονότα τόσο θλιβερά. Θέλουμε να εκφράσουμε τη δική μας άποψη μέσα από τη διαφορετική ματιά του ανθρώπου που νιώθει ότι δεν ξέρει……
Θα ξεκινήσουμε όμως από τα ΞΕΡΩ.
1) Ναι, ξέρω ότι υπάρχει το δεδομένο της τουρκικής κατοχής του 37% του Κυπριακού εδάφους. Για να φτάσουμε όμως σε αυτό το σημείο προφανώς κάποιοι είχαν πάρε δώσε με κάποιους άλλους πολύ πριν γίνει ο μεγάλος χαμός…Δεν δίνεις κάτι δικό σου έτσι απλά χωρίς να πάρεις κάτι άλλο…..
2) Ναι, ξέρω ότι κάποιοι θέλησαν να υπερασπιστούν το πάτριο έδαφος της Κύπρου. Ξέρω όμως επίσης ότι κάποιοι άλλοι δεν τους άφησαν να το κάνουν εκφράζοντας μόνο ένοχη σιωπή και επικαλούμενοι αστείες δικαιολογίες.
3) Ναι, ξέρω ότι όλα θα είχαν τελειώσει πριν καν ξεκινήσουν αν κάποια υποβρύχια είχαν διαταχτεί να κάνουν τη δουλειά τους την ώρα που βρίσκονταν στα νερά της βόρειας Κύπρου…(αλήθεια…γιατί ήταν άραγε σε εκείνη τη θάλασσα τα ελληνικά υποβρύχια και μάλιστα εκείνες τις κρίσιμες μέρες???)
4) Ναι, ξέρω που βρισκόταν ο 6ος στόλος εκείνες τις ώρες.
5) Ναι, ξέρω ότι κάποιοι περίμεναν την εισβολή πολλές μέρες πριν….
6) Ναι, ναι, ξέρω ότι όλα ξεκίνησαν πολύ πριν το 1974, πολλά χρόνια πριν, το καλοκαίρι του 1955 και συγκεκριμένα στις 30 Ιουνίου ας πούμε…..
7) Ξέρω επίσης ότι η λέξη ΕΝΩΣΗ είναι αυτή που τελικά διαίρεσε το νησί……
Ξέρω όμως επίσης ότι υπάρχουν πάρα πολλά ΔΕΝ ΞΕΡΩ τα οποία θα θέλαμε κάποια στιγμή να απαντηθούν….
Πραγματικά μας απασχολεί πολύ μια λέξη που αντικατοπτρίζει από μόνη της όλη την υπόθεση…
Η λέξη ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ τι έννοια έχει για κάποιους δεν είναι άλλη από την ΕΥΘΥΝΗ…
Πραγματικά αναρωτιόμαστε γιατί τόσα χρόνια δεν είχαν βγει κάποιοι να πουν το πιο απλό πράγμα…
Να πάρουν την ευθύνη των γεγονότων στις πλάτες τους…και να πουν:
Ναι έφταιξα εγώ, χωρίς να εκφράσουν κανένα “αλλά”!!! Όλοι μα όλοι από όλες τις παρατάξεις και στην Ελλάδα και στην Κύπρο έχουν να λένε τα δικά τους, όλοι διεκδικούν την πατρότητα των αγώνων αλλά κανείς δεν παίρνει στις πλάτες του το βάρος της Εθνικής ήττας…..Οι μεν κατηγορούν τους δε και τούμπαλιν…..
Δεν θέλουμε πια άλλες αναλύσεις για κανένα Κυπριακό, δεν θέλουμε άλλες δικαιολογίες, δεν θέλουμε άλλα δάκρυα κροκοδείλια. Μόνο τα αυθεντικά υγρά μάτια εκείνων που τελικά ΤΑ ΕΧΑΣΑΝ ΟΛΑ μας αγγίζουν…..
Δεν θέλουμε να ξέρουμε για κανέναν φάκελο της Κύπρου, μόνο τα κλειστά αρχεία των υπηρεσιών ασφαλείας και του στρατού μας ενδιαφέρουν, αλλά κάποιοι θα τα κρατούν συνεχώς κλειστά γιατί αυτοί που εκτίθενται είναι οι γνωστοί-άγνωστοι της Ελληνικής πολιτικής σκηνής χρόνια τώρα…. .
Δεν θέλουμε κανέναν φάκελο να μας πει ότι κάποιοι πουλήθηκαν για να γίνει ότι έγινε. Δεν θέλουμε κανέναν φάκελο να μας πει ότι κάποιοι προδόθηκαν και έμειναν ξεκρέμαστοι και ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ τότε τις πρώτες ώρες της εισβολής το ξημέρωμα Σαββάτου εκεί στο Πέντε Μίλι, στον Άη Γιώργη, στη Γλυκιώτισσα , στο στρατόπεδο Αχειροποιήτου και σε τόσα άλλα μέρη……
Ο καλύτερος φάκελος και το καλύτερο αρχείο είναι οι μαρτυρίες όλων εκείνων που δέχτηκαν στο σώμα τους και τη ψυχή τους το τεράστιο κύμα προδοσίας χωρίς να έχουν τη ευκαιρία να μπορέσουν να αντιδράσουν…..
Ακόμα και εδώ στην Ελλάδα η ιστορία ποτέ δεν έχει καταγράψει την πιο κούφια επιστράτευση που έγινε ποτέ. Ναι ναι, τότε που οι φαντάροι στον Έβρο και στα Δωδεκάνησα ανοίγοντας τα κιβώτια αντί να βρουν χειροβομβίδες έβρισκαν πέτρες μέσα…..
Δεν χρειαζόμαστε να ξέρουμε τίποτε πια. Τα έχουν πει όλα όλοι εκείνοι που απλά προσπάθησαν να προστατέψουν κάποια χώματα που είχαν προ καιρού πουληθεί…..
Δεν θα μιλήσουμε για κανένα μα κανένα όνομα. Όλα τα ονόματα που έμπλεξαν στην ιστορία αυτή έχουν γίνει ένας τεράστιος κόμπος στο μυαλό και τη ψυχή μας. Αρνούμαστε να ακολουθήσουμε κομματικές και πολιτικές ιδεολογίες στην Ελλάδα αλλά κυρίως στη Κύπρο…Δεν θέλουμε να ζωγραφίσουμε στο πορτρέτο της λογική μας κανένα κομματικό χρώμα…..Πειράζει ???
Πειράζει που είμαστε μόνο με το λαό που προδόθηκε?? Πειράζει που κάνουμε τις δικές μας μοναχικές σκέψεις σαν απλοί Ελλαδίτες??
Το θέμα όμως πέρα από την οποιαδήποτε λύση που θα δωθεί κάποτε στο Κυπριακό είναι άλλο…..
Θέλουμε να μας υποσχεθεί η ιστορία ότι θα τα έχει γράψει όλα μετά από 100 χρόνια….Τότε που θα έχουν ανοίξει όλα τα αρχεία, όλα μα όλα όμως….. και εδώ και εκεί και παρακεί και στην Βρετανία και στην από κεί πλευρά του Ατλαντικού, και στη Ρωσία, αλλά και στο Παρίσι….
Μέχρι τότε θα συνεχίσουμε να βλέπουμε μπροστά μας το σενάριο της ταινίας “Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος”. Μόνο που μοιάζει σαν να ξεκινάς να βλέπεις το έργο από τη μέση χωρίς να ξέρεις ποιο ρόλο έχουν τελικά οι τρεις πρωταγωνιστές…Ποιος είναι ο Καλός?? Ποιος ο Κακός??? Ποιος ο Άσχημος???
Τελικά κλείνοντας, ξέρετε κάτι φίλοι μου καλοί???
Όλα θα ήταν διαφορετικά στη Κύπρο αν οι πολιτικοί και οι στρατιωτικοί όλων των αποχρώσεων και εδώ και εκεί, είχαν στο νου τους αυτό που είχε πει ο Πλούταρχος ο αρχαίος:
“Θάρρος δεν είναι το να ριψοκινδυνεύει κανείς αλλά το να προβαίνει αποφασιστικά στον δίκαιο αγώνα.”
Δυστυχώς αυτό το έθνος σε όλες τις δραστηριότητες του έχει ξεπουληθεί και ξεπουλιέται ακόμα επειδή κάποιοι έδειξαν και δείχνουν έλλειψη αποφασιστικότητας στη σκέψη πρώτα από όλα…
Για μένα, τον Ελλαδίτη που σας γράφω τώρα αυτές τις γραμμές, το σύνθημα ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ δεν με αγγίζει πια….Αυτό που κρατάει ζωντανή τη σκέψη μου είναι το δικό μου σύνθημα:
ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΩ……..
Υπογραφή
Κάποιος 36άρης “μπασταρδεμένος” Ελλαδίτης
Με τιμή
Comments
Post a Comment