Ο αδικημένος Διονύσης Χιώτης... Έχω την εντύπωση ότι ο Διονύσης Χιώτης είναι αδικημένος γιατί εκτός από μία φορά, τον Νοέμβριο του 2002, ουδέποτε του δόθηκε ξανά η ευκαιρία να αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδας. Στην Κύπρο είναι γενικά παραδεκτό ότι εδώ και τρία χρόνια, δηλαδή από τον καιρό που ήρθε στον ΑΠΟΕΛ, είναι ο κορυφαίος τερματοφύλακας που αγωνίζεται στο πρωτάθλημά μας και, το σημαντικότερο, ο πιο σταθερός. Κι όμως, από την Ελλάδα ουδέποτε τον φώναξαν να αγωνιστεί με την Εθνική, ούτε καν σ΄ ένα φιλικό παιχνίδι. Και, μα το Θεό, δεν κατάλαβα ποτέ το λόγο γιατί να μην του δίνουν ούτε μία ευκαιρία. Κι αυτό το λέω γιατί γνωρίζω κι όλους του άλλους που παίζουν την Εθνική. Τον Τζιόρβα, τον Σηφάκη, τον Χαλκιά. Είναι καλοί, όχι όμως καλύτεροι από τον Διονύση Χιώτη τη συγκεκριμένη περίοδο, ειδικά τα δυο τελευταία χρόνια. Τώρα, αν θεωρούν το πρωτάθλημά μας χαμηλού επιπέδου, ο πρώην ομοσπονδιακός της Ελλάδας (Ρεχάγκελ) δεν έπρεπε ποτέ να φωνάξει τον Πατσατζόγλου για να τον συμπερι