Η κατάληψη και η ερήμωση της Αμμοχώστου
H επίσκεψη για δεύτερη φορά στην παραθαλάσσια περιοχή της κατεχόμενης Αμμοχώστου και η συμμετοχή μου στις κοινές εκδηλώσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στους εορτασμούς του κατακλυσμού, σημάδευσε και αυτή τη φορά την ψυχή μου. Ισχυρίζομαι με άνεση ότι η φετινή μου παρουσία ήταν πιο τραυματική και περισσότερο ψυχοφθόρα από αυτή της προηγούμενης χρονιάς. Και τούτο γιατί το κλίμα την περυσινή χρονιά ήταν καλύτερο, πιο ευχάριστο και πιο αισιόδοξο. «Aνοίξτε την πόλη μου, άφησα εκεί μέσα την ψυχή μου» Όσο περνούν τα χρόνια και δυστυχώς οι οπαδοί διαχωρισμού το γνωρίζουν πολύ καλά και το χειρίζονται άριστα, τα πράγματα οδηγούνται στην οριστική και αμετάκλητη de facto και σε κάποιο στάδιο και στην αποδοχή της ως de jure διχοτόμηση.