"Οι Μώροι" - Ιστορίες για Αγρίους
Οι Μώροι Μώροι λέγονται τα πνεύματα που φυλάνε τα μεγάλα αρχοντόσπιτα και τους θησαυρούς τους. Συνήθως ήταν ψυχές ανθρώπων ακόμη και μικρών παιδιών που οι άρχοντες σκότωναν στα θεμέλια ή στα σαγράδα (υπόγεια) του αρχοντικού γα να τους φυλάνε τον θησαυρό. Όπως εξηγεί ο Σιναραδίτης λαογράφος Νίκος Πακτίτης: «Ο Μώρος είναι φάντασμα που δεν κάνει κακό στους ανθρώπους. Zει τη νύχτα είναι μεγαλόσωμος άντρας με παράξενα μαύρα ρούχα, μουζέτο και καπέλο. Κυκλοφορεί πίσω από μουράγια αρχοντικών κι αν τον περιμένεις με υπομονή και καλοσύνη σου μιλάει και σου δίνει ένα πουγκί με θησαυρό. Πρέπει να φερθείς καλά και να μην μιλήσεις ή να γυρίσεις πίσω να κοιτάξεις, ούτε να πεις σε κανέναν τίποτα γιατί θα χαθεί ο θησαυρός κι αν θυμώσει ο Μώρος και σε βρει άλλη ώρα νύχτα μπορεί να σε πνίξει έξω ή και στον ύπνο. Στις Σιναράδες λέγανε ότι κυκλοφορούσε στ΄ αρχοντικό του Φούλια. Θυμάμαι παιδί που μια γειτόνισσα μας, κουμπάρα μας, λοξάτη περίμενε τη νύχτα πίσω από το Άγιο Βήμα της εκκλησίας του Αϊ Γιάν...